ROZ.6/ CZ. II

*OCZAMI EVELINY*

Kurwa mać! Ty idiotko. 

Nie miałaś mówić tego na głos. 

-Zapomnij o tym. -powiedziałam szybko.

--------------------

*OCZAMI EVELINY*

Jechaliśmy w ciszy, było mi głupio. 

Mam chłopaka, który mnie kocha. 

Ja go chyba też. 

Nie umiem powiedzieć, że ja na pewno go kocham. 

-Przestań tak dużo myśleć.. -powiedział po chwili patrząc się ciągle na drogę. -Zaraz będziemy pod twoim domem a chyba nie chciałabyś, żeby ktoś zobaczył twój wyraz twarzy. -pokiwałam głową. 

-Głupio mi jest. Mam chłopaka i w ogóle razem mieszkamy a tu takie coś Ci powiedziałam. 

-Co?! Jak to razem mieszkacie? -powiedział a wóz się zatrzymał. 

-Od jakiś dwóch tygodni mieszkamy razem. -powiedziałam spokojnie, spojrzałam na jego dłonie, które bardzo mocno zacisnęły się na kierownicy. Jego oczy stały się czarne. 

Spojrzał na mnie jakby miał zaraz mnie rozszarpać. 

-On Cie uszczęśliwia? -zapytał nie patrząc się już na mnie tylko na jakiś punkt za mną. 

-Bardzo mnie wspiera i przy nim się szczerze uśmiecham. -powiedziałam cicho, nie byłam pewna czy dobrze, że mu takie coś mówię. 

Dwa palce uniosły moją małą twarz do góry.. 

-Nie bój się mnie.. -powiedział cicho do mnie. 

Jego twarz była trzy lub cztery cm od mojej. 

Czułam się nie pewnie. 

-Twoje oczy.. -powiedziałam cicho patrząc na niego. -Nigdy jeszcze czegoś takiego u Ciebie nie widziałam. -pogłaskałam go po policzku. 

-Jestem zdenerwowany. -przysunął się bliżej. 

-Nie potrzebnie. -wyszeptałam przed jego ustami. 

Delikatnie się do siebie zbliżaliśmy.

Nasze usta miały do siebie jeszcze parę milimetrów. 

Już miałam go pocałować gdy on się odsunął. 

-Jesteś z moim przyjacielem. Nie chcę go stracić. -powiedziała a po chwili odpalił silnik i skręcił w moją uliczkę. 

-Tak, przepraszam. Nie powinno do tego dojść. 

-Tak. Nie powinno. -powiedział nie patrząc się na mnie. Mówił to  tak obojętnie. 

Jakbym ja mu była obojętna. 

-Na miejscu. -powiedziałam i otworzyłam szybko swoje drzwi. 

Nie patrząc się czy chłopak idzie za mną, szybko weszłam do swojego domu. 

-Długo wam to zajęło. -powiedział jakiś głos za mną. 

Po chwili mocne i duże ręce mnie odwróciły. 

Spojrzałam do góry a tam chłopak o głowę większy ode mnie ucałował mnie delikatnie w usta. 

-Za jakąś godzinę powinni się wszyscy zjawić. -powiedział w moje usta. 

-Pójdę się chyba przebrać w coś luźniejszego. 

-Zaraz do Ciebie dojdę tylko pogadam z Justinem czy ma jakieś ubrania. 

Wbiegłam szybko po schodach i zaczęłam się cała trząść. 

-Tylko, żeby nic mu nie powiedział... -mówiłam sama do siebie wchodząc do swojego pokoju a później do garderoby. 

Nie pomyślałam mogłam najpierw jechać do niego do domu. 

Nie jest to jakaś tam impreza bardzo ważna. 

Przychodzą nasi znajomi, parę gwiazd z wieku XXI. 

Ma być około 300 osób i każdy ma się ubrać luźno a taki Bieber w garniaku. 

Zaczęłam cicho się śmiać. 

-I co wybrałaś? -zapytał mnie znajomy głos przy moim uchu. 

-Chyba założę po prostu czarne szorty, do tego tą bluzkę z marihuan'ami do pępka i białe vansy. Włosy będę miała takie jak teraz. 

-No i będzie dobrze. Teraz mi coś wybierz i Bieberowi. -powiedział z uśmiechem na twarzy wskazując na swoje półki. 

-Nawet nie ma takiej opcji, jesteście duzi możecie sami sobie ubrania dobierać. -powiedziałam odsuwając się od niego i się śmiejąc.. 

-Bieber, nie ukrywaj się baranie. -powiedział ciemniejszy a po chwili Justin wyszedł zza rogu. 

-Bardzo prosimyyy. -powiedzieli klękając na kolana. 

Szybko wyjmując swój telefon zrobiłam im zdjęcie i dodałam na Shot's z podpisem. 

"Wiedziałam, że lubią na kolankach. HAHAHAHAHA". 

-No niech wam będzie. 

Podchodząc do szafy wyjęłam jakieś ubrania i im rzuciłam. 

-Ubierajcie się. -powiedziałam wychodząc i klepiąc każdego po tyłku. 

Patrząc jeszcze się do tyłu widziałam jak Justin na mnie patrzy i oblizuje wargi. 

Wiem jedno, na dzisiejszej imprezie coś się stanie. Nie wiem jeszcze tylko co..

-------------

DO JUTRA <3