IMPOSSIBLE 4

W aucie byliśmy cicho. Justin chciał żebyśmy jechali jego autem i żeby on kierował ale ja na to nie pozwoliłam. Wyszło na to że jedziemy jego autem ale ja prowadzę. 

Później już się do siebie nie odzywaliśmy. 

-Jesteś gotowy? -zapytałam gdy podjechaliśmy. 

-Ale przecież tu jest tak ciemno. -powiedział i spojrzał na mnie zszokowany. 

-Załóż to. -rzuciłam mu na kolana chustkę. 

-Nie bo jeszcze mnie gdzieś porwiesz i zgwałcisz i co będzie? -zapytał a ja zaczęłam się śmiać. 

Gdy przestałam go namawiać on wreszcie powiedział że się zgadza. 

Wyszliśmy z auta i chłopak podał mi chustkę. 

-Zawiązuj. -wzięłam ją szybko i delikatnie zaczęłam zakładać mu na oczy. 

-Nadal nie mogę uwierzyć że własnie pokażę chłopakowi który jest nawet na mojej pościeli i teraz jest żywy i taki prawdziwy te miejsce. Nikogo jeszcze tu nie przyprowadzałam wiesz?

-Czyli jestem wyjątkowy? -zapytał gdy podawałam mu dłoń i zaczęłam prowadzić. 

-Można tak powiedzieć. -uśmiechnęłam się do samej siebie, nie musiałam spoglądać w tył żeby zobaczyć że on też się uśmiecha. 

***

-Możesz już zdjąć. -powiedziałam i zrobiłam krok do tyłu żeby usiąść na ławkę i napatrzeć się na ten widok:

Nie widziałam reakcji chłopaka, po prostu stał prosto i spoglądał na to wszystko. 

-Jest tu pięknie. -powiedział i usiadł obok mnie. -Długo już tu przychodzisz? -spojrzał na mnie a ja nadal nie odrywałam wzroku od tego widoku. 

-Ogółem to przychodziłam tu kiedyś z dziadkiem zanim on umarł. Później gdy miałam jakieś problemy czy coś to zawsze tu przychodziłam. Czułam że dziadek jest i jakoś nade mną czuwa. Nawet nie wiem kiedy pierwszy raz tu byłam ale zakochałam się w tym miejscu. 

-A gdybym tu zamieszkał to podzieliłabyś się ze mną tym miejsce? -zapytał a ja nie wiem czemu natychmiast bez żadnego zastanowienia odpowiedziałam:

-Tak. To będzie nasze miejsce, tylko nasze. Zgoda?

-Tak.

-Ale na paluszek że nikomu o nim nie powiesz. -spojrzałam na niego i wyciągnęłam do góry mały palec. 

-Na paluszek Ewelinko. 

***

Siedzieliśmy jeszcze tam i rozmawialiśmy. 

Może i na samym początku było nie miło bo zaczęłam mówić Justinowi że ostatnio trochę przegina i że musi przystopować. Później zaś chłopak zaczął śpiewać jakieś dopiero co utworzone przez niego piosenki np: o ogórku. 

Jednak zadzwonili do mnie rodzice że muszę jechać już do domu i że mam pożegnać się niestety ze swoim idolem. 

Trochę się załamałam ale Justin powiedział że jutro do mnie zadzwoni i zabiera mnie na kolację i że mam się ładnie ubrać a ja wtedy udałam oburzoną że co ja niby się brzydko ubieram? Chłopak przez całą drogę powrotną mnie przepraszał. A ja dopiero obok domu powiedziałam że cały czas udawałam. Na przeprosiny właśnie wtedy powiedział że żebym mu wybaczyła to właśnie wtedy zaprosił mnie na tą kolację a ja żeby nie było obrażony zgodziłam się. 

Odprowadził mnie pod sam dom a później dał buzi w policzek chociaż byłam przeciwko i to na serio. Mama jak to mama dopytywała się co robiliśmy a tatę obchodziło tylko czy się dobrze uczy i czy pochodzi z dobrej rodziny.

Gdy mama mi dała już odpocząć, poszłam się umyć a później położyć. 

I właśnie w taki sposób jestem teraz sobie w moim pięknym i dużym łóżeczku. 

--

GaduGadu; 34771467

Facebook; https://www.facebook.com/ewelina.krzyszczuk

ask.fm; ask.fm/snuckky

twitter; @snuckky

tumblr; http://foreverhatelife.tumblr.com/

snapchat: Rudikoks